Het leven in McDonalds

Sommige McDonalds zijn 24 uur open in Thailand en Azië. De eerste keer dat ik er mensen zag slapen was in China. Ik kon er niet bij met mijn hoofd. Later heb ik het goede idee en voorbeeld gevolgd en zelf gedaan in Singapore omdat ik een paar uur moest wachten voordat mijn hostel open ging. En vandaag de dag is het normaal voor mij.

Ik ga vaak naar de McDonalds. Vooral om ijs te kopen in dit warme land. Een ijsje kost hier 22,5 cent.
In Azië is het zeer normaal om na maaltijd in de McDonalds lang te blijven zitten en te chillen. Zo is de McDonalds waar ik deze keer een bezoek ging brengen vlakbij Khaosan Road overdag doorgaans overbezet met middelbare scholieren van de school direct ernaast. Hierdoor was er geen plek voor mij te vinden om mijn ijsje op te eten. En ronddwalend op zoek naar een plek sprak een wat oudere Thaise man in blouse en pantalonnen broek mij aan. Ik kon wel aan zijn tafel zitten. De man zat te schrijven in een kladblokje en had wat ander papierwerk bij zich. Het zag eruit alsof de man een zakenman was die wat administratie aan het doen was in de McDonalds.

De man was zeer aardig en gaf mij allerlei handige toeristentips om goedkoop door Bangkok te komen en niet in handen te vallen van de tuktuk maffia. Het was een interessant gesprek van 1 uur lang waarin ik een stuk wijzer ben geworden. De man was daar echt om toeristen te helpen en niet op te lichten. Hij sprak over andere mensen die hij goede tips had gegeven en over zijn werk bij de overheid een paar jaar geleden.

Maar toen ik ’s nachts weer naar de McDonalds ging voor mijn ijsje zat de man nog steeds op dezelfde plek. Alleen deze keer lag hij te slapen en had hij zijn administratie aan de kant geschoven. En de volgende dag rond het middaguur bij mijn bezoek aan de andere McDonalds in Khaosan Road kwam ik hem weer tegen. Naar zijn zeggen zat hij daar om te schuilen voor de regen. Natuurlijk moest ik ’s avonds ook weer naar de McDonalds van onze eerste ontmoeting en daar lag hij weer. In hetzelfde hoekje op dezelfde plek te slapen.

Deze man is waarschijnlijk een zwerver. Ik heb desondanks respect voor zijn vriendelijkheid en behulpzaamheid en zijn kracht dat hij niet in de verleiding is gekomen zoals vele Thaise mannen die de zwarte zijde van het omgaan met toeristen hebben gekozen en de tuktuk maffia in zijn gegaan om er goed geld aan te verdienen.

In de McDonalds in Silum, een andere wijk in Bangkok, doet zich hetzelfde voor. Om 1 uur ’s nachts ging ik daarheen voor mijn ijsje. Naast mij zat een vrouw van rond de 40 – 50. Ze leek mij een prostituee die al even uit het vak is. Niets mis mee. En de volgende avond ging ik weer op dezelfde plek zitten en zat ze er weer. Hierdoor raakten we eveneens in een leuk gesprek over de Thaise relatiewereld. De vrouw had een paar dagen vrij van haar werk omdat haar werkneemsters op vakantie waren naar Pattaya. Haar vrije uren besteed ze graag in de McDonalds met het luisteren naar muziek en lezen. Ze wou al een volgende meeting met mij plannen maar ik heb afgeslagen.

Het punt van deze blog is natuurlijk of de McDonalds wel goed is voor sommige mensen anders dan mezelf. Want even voor de duidelijkheid. Ik ga alleen naar de McDonalds voor ijsjes. Maar ik kan de Cheeseburger deluxe in Thailand zeker aanraden. Een cheeseburger met extra veel tomaat en sla. Een stuk gezonder dus.