Mediteren in Doi Suthep deel 1

Weet je nog dat je als kind van die dagen had waarin je samen met je leeftijdgenootjes tegen iedereen die voorbij kwam “hoi” zei? Gewoon om lol te hebben. Of dat je op een familiefeest waarin alle volwassen netjes aan de tafels stonden of zaten, jij gewoon ging spelen en rondrennen omdat je daar meer zin in had. Als kind deed je wat je wilt. Je zat er nooit mee in met wat anderen van je dachten. Je leven was zorgeloos en fantastisch. En iedereen van het schattig en grappig. Maar dan komt er een bepaalde leeftijd waarin het uit gaat maken. Er worden labels gemaakt voor je. Dit is normaal en dit is niet normaal. Je hoort je te gedragen en aan de verwachtingen te voldoen. En hoe ouder je wordt des te verder dat gaat. Er zijn mensen die weten hoe daar mee om te gaan en deze zijn succesvol in het leven. Maar er zijn ook mensen die dit niet weten en deze raken “de weg kwijt.” Ze krijgen te maken met alcoholverslaving, drugsverslaving, depressie, burn-out, overeten en al dit soort nare dingen. En voor al deze dingen is meditatie een goede oplossing.

Want het wordt veroorzaakt door je gedachten. Gemiddeld denken we zo’n 60.000 keer per dag. En gedachten zijn moeilijk te controleren want het is geen object, je kunt ze niet vastpakken en even wegleggen. Daarnaast gaan ze zo snel. Ze kunnen 6.000 km afleggen in 1 seconde als ik bijvoorbeeld aan mijn thuisland zou denken nu en ze kunnen ook zo weer terug zijn. Daarnaast kunnen ze aan de toekomst en het verleden denken. Maar de dagen in de tempel zullen mij leren om mijn gedachten bij mijn lichaam te houden. Want als je in staat bent om je gedachten en het lichaam samen te brengen zal je in staat zijn om je gedachten geen kans meer te geven om een loopje te kunnen met je. Daarnaast is het gezonder voor je lichaam en kan je genieten van het moment.

De oefeningen waren 15 minuten langzaam lopen en 15 minuten zitten zonder pauze tussendoor. Tijdens het lopen en zitten moet je denken aan de functies van je lichaam op dat moment. Dus bij lopen denk je. Links, rechts, links, rechts. En bij zitten denk je aan je buik die naar voren komt bij inademen en weer terug gaat bij uitademen. Rising en falling noemt de monnik dat. Als je merkt dat je gedachten afdwalen dan moet je ze terugroepen en de focus weer op die functies liggen.

Klinkt super allemaal maar mijn gedachten waren het er niet mee eens, ik vroeg me sterk af waar ik aan begonnen was. Ik mag deze 10 dagen niet praten, lezen, schrijven. Daarnaast zijn er regels die niet voor mij zijn maar dat is dat je geen mobiel mag gebruiken, niet roken of make-up gebruiken. Ik lag de eerste nacht een halve nacht wakker. De bedtijden zijn niet normaal. Elke dag 5 uur opstaan dus ik ging heel vroeg naar bed. Ik had de eerste 4 uur goed geslapen maar daarna ging het niet meer. Ik zat alleen maar te denken of ik deze meditatie wel ging voortzetten. Het is bizar. We moeten ook elke avond bidden en zingen voor de Boeddha. Ik houd helemaal niet van de Boeddha! Eten is maar 2 keer op de ochtend en na twaalven eten monniken niet meer. Heeft iemand ze ooit verteld dat dit slecht is voor de stofwisseling? Maar ze hebben een winkeltje waar je chips en koekjes kan kopen wat je dik maakt. Maar dan wel chips met alleen vissmaak omdat het een vegetarische tempel is. Ze hebben niet eens naturel en ik houd niet van vis. En in de vrije tijd moet je vaak mediteren i.p.v. dat ze er makkelijk een fitnessruimte naast kunnen maken wat ook goed voor het lichaam is. Maar trainen wil je ook niet omdat je geen eten krijgt om te verbranden. Nu weet ik ook meteen waarom geen enkele monnik netjes gespierd is met een sixpack. Verder weet ik deze dingen al over niet nadenken over al je gedachten. Ik heb trouwens helemaal geen zorgen. 10 dagen gaat hem niet worden, waar ben ik aan begonnen? Mijn plan was om te vragen of ik niet kan inkorten naar 4 dagen.

Dit gaat een lange blog worden vandaar dat ik hem opdeel in 2 delen. Anders wordt het te lang en saai en verlies ik lezers. Dus over een paar dagen deel 2!!!