Branden in de zon

Ik stop ermee. Ik stop met schrijven op deze site. Ik ga vanaf 1 februari over naar www.raymondsreizen.com Ieder die deze mail als spam beschouwt kan dan laten weten door je uit te schrijven op deze site. Maar ik hoop dat iedereen zich inschrijft op mijn nieuwe site natuurlijk.

Voor ik naar Australië ging, stond Australië bij mij bekend om zijn hitte en bosbranden. Vorig jaar was op televisie dat er temperaturen van 50 graden bereikt werden in de zomer. En ook was te zien dat er veel branden waren. Schijnt zelfs normaal te zijn en het lijkt bijna of ze er vrede mee nemen ook. Ik zou er nooit vrede mee nemen als er elk jaar een stukje bos in de duinen in rook op zou gaan vanwege brandstichters. Maar al die verhalen over Australië zijn voor mij dus een goede reden om mijn locatie goed uit te kiezen. Waar verblijf ik in welk deel van het jaar.

Bij mijn aankomst in Sydney werd mij ook nog eens het probleem van de ozonlaag verteld. De zon in Australië schijnt namelijk veel sterker te zijn dan in de rest van de wereld vanwege het gat in de ozonlaag. Het gat in de ozonlaag bevindt zich boven Antarctica maar strekt zich uit tot Zuid-Amerika en Australië. Hierdoor ligt ook de kans om huidkanker te krijgen drie keer hoger dan in andere delen van de wereld. De Australische overheid waarschuwt hun inwoners er daarom ook voor om zich goed te beschermen tegen de zon d.m.v. kleding en zonnebrand.

De Australiërs doen dit goed. Je kunt ze herkennen aan de kleding met lange mouwen en pijpen en de hoed. Wanneer je echter iemand zonder shirt ziet lopen of veel te lang ziet zonnen, dan weet je dat het een backpacker of “niet Australiër”. Stomme Backpackers!

Met deze informatie ging ik naar het strand. Samen met mijn Hongkongse flatgenoot en Duitse turk gingen we naar Palm Beach, 2 uur ten noorden van Sydney. Al aangekomen zochten we een goede plek. De Duitse Turk baalde ervan dat hij zijn snelbruiner was vergeten en de Hongkonger was zijn zonnebrand vergeten. Mijn bescherming was zoals altijd, zonnebrand, niet te lang in de zon en zoveel mogelijk mijn lichaam bedekken als ik de zon zat ben. In Italië werkte het perfect. Maar nu weet ik wat ze bedoelen met de kracht van de zon in Australië. Ik had alleen maar mijn shirt uit om te zwemmen en alles is verbrande. Mijn gezicht en benen die ik goed had ingesmeerd maar blijkbaar niet vaak genoeg en mijn rug die maar 30 minuten in de zon is geweest. De Duitse Turk was er nog erger aan toe. Hij heeft 1 uur lopen slapen op zijn buik. Ook de Hongkonger was rood in plaats van bruin. Stomme backpackers zijn wij ook!

Ik weet nu dat de zon hier niets voor mij is en dat ik echt moet oppassen. En ik snap nu ook waardoor ieder jaar die bossen in de fik vliegen. De zon is veel te sterk!